Monday 19 August 2013

An Awesome God

Oh, what an AWESOME God we serve......

I have always had this saying 'if a man wants to "toer met my" ...meaning...to get me to fall in love with him.....he just needs to be kind to me'

As a 'strong personality' woman....
I have always known that it is the loving kindness of the Lord that led me to repentance.....


BUT, this morning I had this AHA moment with the lover of my soul....my Jesus, .....that it is His Gentleness with me .....that has me in the palm of His hand, causing me to WANT TO do His bidding!!!

Oh what a powerful gift He has given me....to be like Jesus....in His Gentleness working through me, to others.....I can 'cause' others to do His bidding!!!!......what a MIGHTY God we serve!!!!..... and I feel quite 'mushy' toward Him in my adoration of Him.

The prayer of my heart is .....May we KNOW His Gentleness in our lives....and have a longing for 'His empowering' us to KNOW it in a greater measure....SO THAT he 'empowers us' to be gentle with ALL those we are encountering....including ourselves..... 

xjc 


Visit our Facebook Page via this Link:




Contact Us:

Please send your emails, pics, testimonies and other relevant input via this Link. (Click on the word "link")

At the bottom of the post you can comment on that particular post by clicking on the yellow word "comments".




Wednesday 14 August 2013

Awake, utter a song: arise - Jdg 5:12

I awoke this morning with the song...'Into Thy presence I come....not by the works I have done...but by Thy grace, and Thy grace alone....into Thy presence I come'


I just wept as I sat at the feet of my Jesus...sooooo grateful that He 'caught' me through His love 35 years ago....and has since then, on a daily basis, held me by His love!!!!


I think that I am more aware of His grace at present, because Rupert is doing a series with us at Southfield, on 'How to share the Good News of Jesus with the lost'....and as I have been pondering on these truths, I KNOW that I KNOW, that it was HIS love, that I was attracted to, after spending a month with a group of people that NEVER ONCE told me how 'bad' I was....but how amazing Jesus is!!!

Oh, how easy 'His burden is' for me....how can I but help, to tell of His incredible love....and how can I but help, to hold up in prayer, those that are in such pain and misery, because they don't know Him!!!

The prayer of my heart is that JESUS will ENABLE  you ....yes, even this needs His enabling :-) ....to burst with His love for those that do not experience Him as you do.  

xjc

Visit our Facebook Page via this Link: www.facebook.com/Truelightnews



Contact Us:

Please send your emails, pics, testimonies and other relevant input via this Link. (Click on the word "link")

At the bottom of the post you can comment on that particular post by clicking on the yellow word "comments".





Further adventures of a missionary (July 2013)



The three of us (Rupert Freese, Peter & Adrie Lord) set off for Malawi on 7th July 2013. We flew from Cape Town to Lilongwe in Malawi. We met the two Malawi brothers – Fredson & Macnel and drove to Kazuni Lake
The cigarette lighter on our vehicle was stuck in its socket so we could not charge our GPS so we had to use it sparingly. As a result we missed the turn to Rumphi and the journey took eight hours instead of six. We arrived at the gate of the park where we were to sleep at nine at night to find the gate locked this time. So instead of going through the gate we drove through the big hole in the fence into the park.
We drove to the area of the staff quarters and honked our horn but there was no movement. It was cold so nobody wanted to get out of bed! Fortunately we knew this time where the chalets were and we could drive straight there. Again no water in the chalets just like the last time.
The next day we went to the CHILOMBO church. We ministered all day about repentance from the dead works, how it is nothing that we can do that brings us to Christ we must just submit to him and let him do the work in our lives.


We were surprised and honoured at the reception that was accorded to Adrie. They were really pleased to see the wife of one of the believers. It was to them as if we were proud of the fellowship there (which we are) and we wanted to bring our wives with us to show the strength and the commitment of our new brothers in Christ. Adrie has put her own impression of the visit in a separate article in the blog. (access the article via this Link)
We returned to the game park at 6 having ministered all day to a church that was packed with eager believers. The  hunger for knowledge the ease with which they received and the wonder on the faces as they get the revelation is a true joy to behold and makes the whole trip worthwhile.
Still no water at the game park. After a strong word two buckets arrived- one for the toilet and one to be used to wash. The luxuries of missionary work!
We ministered at CHILOMBO for two full days to a full church on both days on how repentance of sin will not bring us to salvation. Only a turning away from the world and the acceptance of Christ as our Lord and master will result in us being born again.
After Chilombo we drove for nine hours to MalawiLake where we spent one night in a lodge on the Lake shore before travelling to Blantyre the next day.


In Blantyre we were hosted by the Mc Grath Family in their cottage. What a blessing on the mission trip and a big thank you for their selfless hospitality.
We started ministering at the Blantyre mission church of Chilimbaon Friday morning to 22 of the senior believers from all around Malawi and North West Mozambique. The ministry was to be on repentance from dead works, the ministerial gifts of Christ, and end times.
I wrote this when our ministry was in the planning stage as we arrived at Chilimba. The Holy Spirit had a different idea. We never got on to end times. There was a rift in the local fellowship and a whole day was spent on ministry on problems in a fellowship and how they get sorted out and that there is only strength in unity. We ask all readers of the blog to pray for this rift in the Chilimba fellowship to be healed as it keeps rearing its ugly head.
The believers braved same very cold and unseasonably wet weather for the first two days and listened with rapt attention to the Word that the Lord had for them. We give thanks that the Malawiwork is maturing and that young believers filled with the Holy Spirit are being raised up.
The believers sleep on mats on the dirt floor of the church while they stay there for bible study. The toilet is a long drop. The washing place and urinal are one and the same tiny building next to the long drop. Food is cooked for all 22 people by 3 woman on a fire in open ground. Water is collected in large pots from a tap some 500 meters away.


Most of the believers are subsistence farmers who in worldly terms have nothing. The average income of those present at the bible study is R500/month and they keep their whole family on that!

While they have nothing they have Jesus in their hearts. It begs the question why do the more developed countries who have (compared to them) everything continually bemoan their lot in life and still do not have Jesus in their hearts! We need to be poor in worldly things and rich in the Spirit! 

Visit our Facebook Page via this Link: www.facebook.com/Truelightnews



Contact Us:

Please send your emails, pics, testimonies and other relevant input via this Link. (Click on the word "link")

At the bottom of the post you can comment on that particular post by clicking on the yellow word "comments".




Further adventures of a missionary (July 2013)



The three of us (Rupert Freese, Peter & Adrie Lord) set off for Malawi on 7th July 2013. We flew from Cape Town to Lilongwe in Malawi. We met the two Malawi brothers – Fredson & Macnel and drove to Kazuni Lake
The cigarette lighter on our vehicle was stuck in its socket so we could not charge our GPS so we had to use it sparingly. As a result we missed the turn to Rumphi and the journey took eight hours instead of six. We arrived at the gate of the park where we were to sleep at nine at night to find the gate locked this time. So instead of going through the gate we drove through the big hole in the fence into the park.
We drove to the area of the staff quarters and honked our horn but there was no movement. It was cold so nobody wanted to get out of bed! Fortunately we knew this time where the chalets were and we could drive straight there. Again no water in the chalets just like the last time.
The next day we went to the CHILOMBO church. We ministered all day about repentance from the dead works, how it is nothing that we can do that brings us to Christ we must just submit to him and let him do the work in our lives.


We were surprised and honoured at the reception that was accorded to Adrie. They were really pleased to see the wife of one of the believers. It was to them as if we were proud of the fellowship there (which we are) and we wanted to bring our wives with us to show the strength and the commitment of our new brothers in Christ. Adrie has put her own impression of the visit in a separate article in the blog. (access the article via this Link)
We returned to the game park at 6 having ministered all day to a church that was packed with eager believers. The  hunger for knowledge the ease with which they received and the wonder on the faces as they get the revelation is a true joy to behold and makes the whole trip worthwhile.
Still no water at the game park. After a strong word two buckets arrived- one for the toilet and one to be used to wash. The luxuries of missionary work!
We ministered at CHILOMBO for two full days to a full church on both days on how repentance of sin will not bring us to salvation. Only a turning away from the world and the acceptance of Christ as our Lord and master will result in us being born again.
After Chilombo we drove for nine hours to Malawi Lake where we spent one night in a lodge on the Lake shore before travelling to Blantyre the next day.


In Blantyre we were hosted by the Mc Grath Family in their cottage. What a blessing on the mission trip and a big thank you for their selfless hospitality.
We started ministering at the Blantyre mission church of Chilimba on Friday morning to 22 of the senior believers from all around Malawi and North West Mozambique. The ministry was to be on repentance from dead works, the ministerial gifts of Christ, and end times.
I wrote this when our ministry was in the planning stage as we arrived at Chilimba. The Holy Spirit had a different idea. We never got on to end times. There was a rift in the local fellowship and a whole day was spent on ministry on problems in a fellowship and how they get sorted out and that there is only strength in unity. We ask all readers of the blog to pray for this rift in the Chilimba fellowship to be healed as it keeps rearing its ugly head.
The believers braved same very cold and unseasonably wet weather for the first two days and listened with rapt attention to the Word that the Lord had for them. We give thanks that the Malawi work is maturing and that young believers filled with the Holy Spirit are being raised up.
The believers sleep on mats on the dirt floor of the church while they stay there for bible study. The toilet is a long drop. The washing place and urinal are one and the same tiny building next to the long drop. Food is cooked for all 22 people by 3 woman on a fire in open ground. Water is collected in large pots from a tap some 500 meters away.


Most of the believers are subsistence farmers who in worldly terms have nothing. The average income of those present at the bible study is R500/month and they keep their whole family on that!

While they have nothing they have Jesus in their hearts. It begs the question why do the more developed countries who have (compared to them) everything continually bemoan their lot in life and still do not have Jesus in their hearts! We need to be poor in worldly things and rich in the Spirit! 

Visit our Facebook Page via this Link: www.facebook.com/Truelightnews



Contact Us:

Please send your emails, pics, testimonies and other relevant input via this Link. (Click on the word "link")

At the bottom of the post you can comment on that particular post by clicking on the yellow word "comments".




Getuienis




Ek en Lise is al 9 jaar getroud.  Toe ons getroud is, het ek gese dat ons ten minste 5 jaar gaan wag voordat ons gaan begin met ‘n gesin. (seker maar die tipiese ouditeur in my wat dinge beplan en uitle)  In elk geval na 4 jaar van getroude lewe besluit ek en Lise dat die 5 jaar plan aangepas gaan word en dat ons met ‘n gesin kan begin. (vrouens het mos maar so manier om altyd by die beplanning te hou nie) 

Omen by daardie tyd het ons ‘n ISLS student gehuisves, Imraan van Pakistan.  As ‘n totsiens geskenk, het hy vir ons  Ps 37 – 4 gegee.  Dit was 31 Aug 2008.  Hy het ook aan ons genoem dat hy ons sien met ‘n seuntjie.  Ons was natuurlik baie bly, maar dit was nie vir ons ‘n groot verrassing nie, want ons verbly ons mos in die Heer en ons gaan mos met ‘n gesin begin.  Ons gaan kerk toe, woon sel by ens ens.  Middel Jan 2009 kom kuier my beste vriend en sy vrou (wat op daardie stadium nog nie heeltemal oortuig was of sy kinders wil he nie) by ons.  Hulle is swanger met hul 1ste kind.  Dit was dieselfde oggend wat ons ons eerste negatiewe swangerskap toets gekry het.  Maar ons is fine, want dit is nog nie lank wat ons probeer nie en ons is baie bly vir hulle!!

Dit was min of meer die storie vir die volgende 4 jaar!  Vriende dink net aan swanger word (en huil baie keer dat dit te vining gebeur het), dan is dit so.  Die vriend wat ek hierbo van praat het daarna ‘n tweeling gekry wat in Julie 3 was.  Wat was verkeerd  met ons!  Hoekom kanons nie swanger word nie.

Wel ons (ek) sal dit oorkom.  Tot op hierdie stadium van my lewe het ek nog als gekry wat ek wil he.  Natuurlik met harde werk, maar ek het dit gekry.  So ons sal maar na net na die volgende (duurder opsie van fertiliteitsbehandeling) oorbeweeg! 

Intussen het Ds Jan en Tannie Imelda by ons kom kuier en lekker by ons geeet en die aand is afgesluit deur Ds Jan wat vir ons skrif gee – Ps 37:4 Can you believe it!  Vol inspirasie gaan ons so ver om dit teen die spieel in ons slaapkamer te skryf, sodat ons dit elke dag kan sien, maar niks gebeur nie.  Die negatiewe toetse bly maar net aanhou kom en orals waar ons kom is iemand swanger!  So het ons maar aangekarring.

Gedurende hierdie tyd het ek ook baie wipplank by die werk gery.  Dan gaan dit goed, dan gaan dit sleg met baie stress wat natuurlik oorgedra word aan my arme vroutjie by die huis. Maar dit is wat ek nog altyd wou he – vandat ek in standerd 7 was het EK gese dat ek ‘n venoot in ‘n oudit firma gaan wees! En die geld was goed en ons moes van iewers die fertiliteits behandelings betaal! (om en by R25,000 per keer. Geen mediese fonds dekking) So, ons mission maar aan en druk maar deur die swakker tye by die werk – almal het dit mos.

Einde 2010 gebeur daar iets by die werk waarmee ek nie saamstem nie.  Ek kanbaie dinge hanteer en om iets werk, maar ek is nie bereid om my integriteit op te gee nie. Dit raak 1 van my kliente en ek se aan die vennote ek is nie bereid om dit te doen nie.  ‘n Opkomende vennoot word toe op die opdrag geplaas om dit te hanteer. Gelukkig is dit toe Des vakansie en ek dink ek gaan net rustig raak oor die vakansie, miskien het ek ‘n beter perspektief in die nuwe jaar. (dit is ook in hierdie tyd dat ek regtig begin moeite maak met stiltetyd) Ek praat natuurlik baie met Lise deur hierdie tyd en sy hou aan ondersteun.  Kom die nuwe jaar, niks verander nie.  Ek skeduleer toe ‘n vergadering met die senior vennote, waarin ek die situasie verduidelik en se dat ek gaan bedank.  Hulle is natuurlik geskok (nog net 1 keer van te vore het so iets gebeur in die geskiedenis van die firma  -  en daardie vennoot het ‘n baie goeie aanbieding van ‘n klient gekry)  Ek het nie geweet wat ek gaan doen nie.  Die vennote vra toe dat ek ‘n maand moet neem en weer herbesin.  Hulle wil ook individueel met my praat.  Die maand kom en die maand gaan en niks kom van die gesprekke nie.  Die oggend wat die maand verby is en ek my finale besluit moet deurgee sit ek in my kantoor en bid en vra die Here asb vir bevestiging dat ek die regte besluit geneem het.  Ds Braam Hannekom se dagstuk boekie was in my onderste laai en ek gaan maak dit oop by daardie betrokke dag se dagstukkie.  (ek het nie geweet wat dit gaan wees nie, want ek het nie eintlik die dagstukkies gevolg nie)  Maar dit was Gen 12: 1-2  Dit wat vir my bekend was, was my werk.  Daardie dag dien ek my finale bedanking in en gee my jaar kennis.

Twee maande later is ons swanger en natuurlik verheug. Ongelukkig is ons eerste seuntjie Ben op 8 weke  van swangerskap hemel toe.  Ek en Lise is teen die grond. Wat gaan aan! Ek is mos op die regte pad.  Soos altyd verwerk ek dit so vining as moontlik en beweeg aan.  Ons gaan net nog ‘n behandeling doen. Ten minste het ons nou swanger geraak.  En ek verdien nog my goeie salaris, so alles sal uitwerk.  Ons volgende sessie sal in elk geval goedkoper wees, want daar is embrios gevries van die vorige keer se prosedure.  Lise moet net eers bietjie rus en ‘n maand of 2 afvat (hormoon behandeling is nogal rof) maar dan gaan ons weer voort. 

Ons is weer swanger met die volgende terugplanting, maar die 2de toets is negatief. (na ‘n IVF doen hulle ‘n swangerskap toets en dan weer een 4 dae later om seker te maak dat selverdeling reg plaasvind)  Hierdie keer is die bietjie makliker om te hanteer en ons staan weer op.

So breek die laaste dag by my werk ook aan….  Ons het nog nie ‘n baba nie en die salaris gaan opdroog!  Dit is toe ook sendingnaweek en tyd dat ons weer ons belofte moet maak.  Hoeveel belowe jy as jy nie weet wat jy gaan verdien nie???  Ons hou die Here vas en belowe ‘n bedrag.




Lise is moeg vir al die behandeling en oorweeg al surrogaatskap.  (BTW behalwe vir polistiese ovariums is daar nie ‘n rede hoekom ons nie moet swanger raak nie)  Ek se toe kom ons probeer nog 1 keer met ‘n vars siklus.  Dws, Lise se eierselle word oorgestimuleer om eiers te produseer en word dan ‘ge-oes’.  My sperm word in ‘n proefbuis bygevoeg en hopelik vind bevrugting plaas.  Indien wel, word die embrio na 5 dae teruggeplant in Lise se baarmoeder.  En ons doen.  Maar die vragie – ons kort geld.  Wel nie kort nie, maar dit is nogal ‘n groot uitgawe as jy nie inkomste het nie en nie weet wanneer of hoe jy geld gaan verdien nie.  My nuwe beroep is in die finansiele beplanningsektore en een van die eerste dinge wat ek doen is om my eie verskering te hersien. Ek doen my navrosing en sien dat my huidige versekering bietjie duur is vir wat ek nodig het.  Die nodige aanpassing word gemaak en ek skuif my versekering na ‘n ander firma.  ‘n Maand later word R39,000 in my rekening inbetaal.  Van waar kom dit vandaan?  Op navraag word bevestig dat ek ‘n ‘rebate account’ opgebou het by die vorige versekeringsfirma en dat dit aan my betaal is toe ek die versekering gestop het.  Ongelooflik – die Here het voorsien.  Daardie geld is gebruik vir ons finale behandeling en die res is geskiedenis.  Simon is 9 maande later gebore uit die hand en wil van ons Vader!

Tydens bostaande gebeure het God met my gewerk en ons voorberei vir dit wat ouerskap regtig is. Dit is nie goed as ‘n ouer afwesig is in die lewe van sy kind nie. En dit is wat ek sou wees indien ek by my vorige werk gebly het. (die ure was lank – gemiddeld so 12 uur per dag) En dit is nie wat God vir my in gedagte gehad het nie. Die vreugde wat ek kan sien op Simon se gesig as ek by die huis kom is baie meer werd as al die geld in die wereld.  In vandag se wereld is dit belangrik dat die Pa in die huishouding weer die plek as koning en geestelike leier in die huis moet inneem.  Hy moet instaan vir sy familie by God en hulle aan Hom opdra om hulle te beskerm teen die uitdagings en versoekinge van die lewe.

Vandat ek vir myself werk, spandeer ek baie meer tyd in die teenwoordigheid van die Here.  Ek lees daagliks die Bybel en bid tot ons Vader.  Die seening in my (ons) lewens is ongelooflik en God seen my ongelooflik baie in my nuwe werk.  Ek staan aan die einde van elke maand verstom oor wat/ hoe God vir my en my gesin voorsien het in die vorige maand.  God het my regtig voorspoedig gemaak soos wat Hy in Gen 12 vir my beloof het.

Ons het toe die voorreg gehad om ‘selbyeenkomste’ by te woon wat deur Francois Visser aangebied is.  Ons behandel die beginsels/ leeringe van Christenskap wat  in Heb 6:1-3 voorkom.  Die 3de een handel oor die doop en toe Francois daarmee begin, kom die begeerte by my op om gedoop te word. Ek bespreek dit met Lise en 2 weke later is ons gedoop.  Dit was ‘n baie geseende gebeurtenis wat deur baie vriende in Christus bygewoon is.  En wat my opgeval het is die vriendelikheid wat hulle aan ons geopenbaar het. Ons is gelukgewens en welkom geheet.  God het by ons ‘n behoefte geskep om Sy woord te bestudeer en tyd te maak vir Hom en ek kan getuig dat dit ‘n wonderlike ervaring is en dat ek nie kan glo dat ek al die jare daarsonder kon klaarkom nie.

Ek sien regtig met groot verwagting uit na dit wat nog kom en met genade van bo sal ek dit ook aan ander verkondig!

Andre





Ek glo dat Jesus vir ons aan die kruis gesterf het en dat Hy ons verlosser Here is.Dis regtig‘n wonderlike belewenis om gedoop te word en 100% vir Hom te lewe.

Hy is altyd daar in goeie en slegte tye, ek sal dit vir enige iemand aanbeveel wat glo in Hom en 100% vir Hom wil lewe.

Die woord gaan oop vir jou en dis ‘n wonderlike belewenis.


Dankie

Marizaan



Visit our Facebook Page via this Link: www.facebook.com/Truelightnews



Contact Us:

Please send your emails, pics, testimonies and other relevant input via this Link. (Click on the word "link")

At the bottom of the post you can comment on that particular post by clicking on the yellow word "comments".





Getuienis




Ek en Lise is al 9 jaar getroud.  Toe ons getroud is, het ek gese dat ons ten minste 5 jaar gaan wag voordat ons gaan begin met ‘n gesin. (seker maar die tipiese ouditeur in my wat dinge beplan en uitle)  In elk geval na 4 jaar van getroude lewe besluit ek en Lise dat die 5 jaar plan aangepas gaan word en dat ons met ‘n gesin kan begin. (vrouens het mos maar so manier om altyd by die beplanning te hou nie) 

Om en by daardie tyd het ons ‘n ISLS student gehuisves, Imraan van Pakistan.  As ‘n totsiens geskenk, het hy vir ons  Ps 37 – 4 gegee.  Dit was 31 Aug 2008.  Hy het ook aan ons genoem dat hy ons sien met ‘n seuntjie.  Ons was natuurlik baie bly, maar dit was nie vir ons ‘n groot verrassing nie, want ons verbly ons mos in die Heer en ons gaan mos met ‘n gesin begin.  Ons gaan kerk toe, woon sel by ens ens.  Middel Jan 2009 kom kuier my beste vriend en sy vrou (wat op daardie stadium nog nie heeltemal oortuig was of sy kinders wil he nie) by ons.  Hulle is swanger met hul 1ste kind.  Dit was dieselfde oggend wat ons ons eerste negatiewe swangerskap toets gekry het.  Maar ons is fine, want dit is nog nie lank wat ons probeer nie en ons is baie bly vir hulle!!

Dit was min of meer die storie vir die volgende 4 jaar!  Vriende dink net aan swanger word (en huil baie keer dat dit te vining gebeur het), dan is dit so.  Die vriend wat ek hierbo van praat het daarna ‘n tweeling gekry wat in Julie 3 was.  Wat was verkeerd  met ons!  Hoekom kan ons nie swanger word nie.

Wel ons (ek) sal dit oorkom.  Tot op hierdie stadium van my lewe het ek nog als gekry wat ek wil he.  Natuurlik met harde werk, maar ek het dit gekry.  So ons sal maar na net na die volgende (duurder opsie van fertiliteitsbehandeling) oorbeweeg! 

Intussen het Ds Jan en Tannie Imelda by ons kom kuier en lekker by ons geeet en die aand is afgesluit deur Ds Jan wat vir ons skrif gee – Ps 37:4 Can you believe it!  Vol inspirasie gaan ons so ver om dit teen die spieel in ons slaapkamer te skryf, sodat ons dit elke dag kan sien, maar niks gebeur nie.  Die negatiewe toetse bly maar net aanhou kom en orals waar ons kom is iemand swanger!  So het ons maar aangekarring.

Gedurende hierdie tyd het ek ook baie wipplank by die werk gery.  Dan gaan dit goed, dan gaan dit sleg met baie stress wat natuurlik oorgedra word aan my arme vroutjie by die huis. Maar dit is wat ek nog altyd wou he – vandat ek in standerd 7 was het EK gese dat ek ‘n venoot in ‘n oudit firma gaan wees! En die geld was goed en ons moes van iewers die fertiliteits behandelings betaal! (om en by R25,000 per keer. Geen mediese fonds dekking) So, ons mission maar aan en druk maar deur die swakker tye by die werk – almal het dit mos.

Einde 2010 gebeur daar iets by die werk waarmee ek nie saamstem nie.  Ek kan baie dinge hanteer en om iets werk, maar ek is nie bereid om my integriteit op te gee nie. Dit raak 1 van my kliente en ek se aan die vennote ek is nie bereid om dit te doen nie.  ‘n Opkomende vennoot word toe op die opdrag geplaas om dit te hanteer. Gelukkig is dit toe Des vakansie en ek dink ek gaan net rustig raak oor die vakansie, miskien het ek ‘n beter perspektief in die nuwe jaar. (dit is ook in hierdie tyd dat ek regtig begin moeite maak met stiltetyd) Ek praat natuurlik baie met Lise deur hierdie tyd en sy hou aan ondersteun.  Kom die nuwe jaar, niks verander nie.  Ek skeduleer toe ‘n vergadering met die senior vennote, waarin ek die situasie verduidelik en se dat ek gaan bedank.  Hulle is natuurlik geskok (nog net 1 keer van te vore het so iets gebeur in die geskiedenis van die firma  -  en daardie vennoot het ‘n baie goeie aanbieding van ‘n klient gekry)  Ek het nie geweet wat ek gaan doen nie.  Die vennote vra toe dat ek ‘n maand moet neem en weer herbesin.  Hulle wil ook individueel met my praat.  Die maand kom en die maand gaan en niks kom van die gesprekke nie.  Die oggend wat die maand verby is en ek my finale besluit moet deurgee sit ek in my kantoor en bid en vra die Here asb vir bevestiging dat ek die regte besluit geneem het.  Ds Braam Hannekom se dagstuk boekie was in my onderste laai en ek gaan maak dit oop by daardie betrokke dag se dagstukkie.  (ek het nie geweet wat dit gaan wees nie, want ek het nie eintlik die dagstukkies gevolg nie)  Maar dit was Gen 12: 1-2  Dit wat vir my bekend was, was my werk.  Daardie dag dien ek my finale bedanking in en gee my jaar kennis.

Twee maande later is ons swanger en natuurlik verheug. Ongelukkig is ons eerste seuntjie Ben op 8 weke  van swangerskap hemel toe.  Ek en Lise is teen die grond. Wat gaan aan! Ek is mos op die regte pad.  Soos altyd verwerk ek dit so vining as moontlik en beweeg aan.  Ons gaan net nog ‘n behandeling doen. Ten minste het ons nou swanger geraak.  En ek verdien nog my goeie salaris, so alles sal uitwerk.  Ons volgende sessie sal in elk geval goedkoper wees, want daar is embrios gevries van die vorige keer se prosedure.  Lise moet net eers bietjie rus en ‘n maand of 2 afvat (hormoon behandeling is nogal rof) maar dan gaan ons weer voort. 

Ons is weer swanger met die volgende terugplanting, maar die 2de toets is negatief. (na ‘n IVF doen hulle ‘n swangerskap toets en dan weer een 4 dae later om seker te maak dat selverdeling reg plaasvind)  Hierdie keer is die bietjie makliker om te hanteer en ons staan weer op.

So breek die laaste dag by my werk ook aan….  Ons het nog nie ‘n baba nie en die salaris gaan opdroog!  Dit is toe ook sendingnaweek en tyd dat ons weer ons belofte moet maak.  Hoeveel belowe jy as jy nie weet wat jy gaan verdien nie???  Ons hou die Here vas en belowe ‘n bedrag.




Lise is moeg vir al die behandeling en oorweeg al surrogaatskap.  (BTW behalwe vir polistiese ovariums is daar nie ‘n rede hoekom ons nie moet swanger raak nie)  Ek se toe kom ons probeer nog 1 keer met ‘n vars siklus.  Dws, Lise se eierselle word oorgestimuleer om eiers te produseer en word dan ‘ge-oes’.  My sperm word in ‘n proefbuis bygevoeg en hopelik vind bevrugting plaas.  Indien wel, word die embrio na 5 dae teruggeplant in Lise se baarmoeder.  En ons doen.  Maar die vragie – ons kort geld.  Wel nie kort nie, maar dit is nogal ‘n groot uitgawe as jy nie inkomste het nie en nie weet wanneer of hoe jy geld gaan verdien nie.  My nuwe beroep is in die finansiele beplanningsektore en een van die eerste dinge wat ek doen is om my eie verskering te hersien. Ek doen my navrosing en sien dat my huidige versekering bietjie duur is vir wat ek nodig het.  Die nodige aanpassing word gemaak en ek skuif my versekering na ‘n ander firma.  ‘n Maand later word R39,000 in my rekening inbetaal.  Van waar kom dit vandaan?  Op navraag word bevestig dat ek ‘n ‘rebate account’ opgebou het by die vorige versekeringsfirma en dat dit aan my betaal is toe ek die versekering gestop het.  Ongelooflik – die Here het voorsien.  Daardie geld is gebruik vir ons finale behandeling en die res is geskiedenis.  Simon is 9 maande later gebore uit die hand en wil van ons Vader!

Tydens bostaande gebeure het God met my gewerk en ons voorberei vir dit wat ouerskap regtig is. Dit is nie goed as ‘n ouer afwesig is in die lewe van sy kind nie. En dit is wat ek sou wees indien ek by my vorige werk gebly het. (die ure was lank – gemiddeld so 12 uur per dag) En dit is nie wat God vir my in gedagte gehad het nie. Die vreugde wat ek kan sien op Simon se gesig as ek by die huis kom is baie meer werd as al die geld in die wereld.  In vandag se wereld is dit belangrik dat die Pa in die huishouding weer die plek as koning en geestelike leier in die huis moet inneem.  Hy moet instaan vir sy familie by God en hulle aan Hom opdra om hulle te beskerm teen die uitdagings en versoekinge van die lewe.

Vandat ek vir myself werk, spandeer ek baie meer tyd in die teenwoordigheid van die Here.  Ek lees daagliks die Bybel en bid tot ons Vader.  Die seening in my (ons) lewens is ongelooflik en God seen my ongelooflik baie in my nuwe werk.  Ek staan aan die einde van elke maand verstom oor wat/ hoe God vir my en my gesin voorsien het in die vorige maand.  God het my regtig voorspoedig gemaak soos wat Hy in Gen 12 vir my beloof het.

Ons het toe die voorreg gehad om ‘selbyeenkomste’ by te woon wat deur Francois Visser aangebied is.  Ons behandel die beginsels/ leeringe van Christenskap wat  in Heb 6:1-3 voorkom.  Die 3de een handel oor die doop en toe Francois daarmee begin, kom die begeerte by my op om gedoop te word. Ek bespreek dit met Lise en 2 weke later is ons gedoop.  Dit was ‘n baie geseende gebeurtenis wat deur baie vriende in Christus bygewoon is.  En wat my opgeval het is die vriendelikheid wat hulle aan ons geopenbaar het. Ons is gelukgewens en welkom geheet.  God het by ons ‘n behoefte geskep om Sy woord te bestudeer en tyd te maak vir Hom en ek kan getuig dat dit ‘n wonderlike ervaring is en dat ek nie kan glo dat ek al die jare daarsonder kon klaarkom nie.

Ek sien regtig met groot verwagting uit na dit wat nog kom en met genade van bo sal ek dit ook aan ander verkondig!

Andre





Ek glo dat Jesus vir ons aan die kruis gesterf het en dat Hy ons verlosser Here is.Dis regtig‘n wonderlike belewenis om gedoop te word en 100% vir Hom te lewe.

Hy is altyd daar in goeie en slegte tye, ek sal dit vir enige iemand aanbeveel wat glo in Hom en 100% vir Hom wil lewe.

Die woord gaan oop vir jou en dis ‘n wonderlike belewenis.


Dankie

Marizaan



Visit our Facebook Page via this Link: www.facebook.com/Truelightnews



Contact Us:

Please send your emails, pics, testimonies and other relevant input via this Link. (Click on the word "link")

At the bottom of the post you can comment on that particular post by clicking on the yellow word "comments".